çərx

is. <fars.>

1. Bax çarx. Cırıldayan arabanın çərxləri; Qazmış yolu, yerdə qalmış əsəri. A. S.. Toplar öz atəşləri və çərxlərilə durmadan manevr edirdilər. Ə. M..

2. məc. Dünya, fələk. Tən etmə ki, çərx bivəfadır; Daim işi cövr ilə cəfadır. F.. <Sitarə:> Lənət bu çərxə, gərdişi kim cabəcamıdır? C. C.. Çərxi-dövran klas. – dünya, kainat, fələk. Çərxi-dövranın müəlla iltifatındanmı bu; Cəmi-ömrüm görmədim heç bir zaman məmlu səni?! M. Müş.. Ürəyində ağrı, gözündə həsrət; O, lənət yağdırdı çərxidövrana. B. V..